مرشد پلوئی

 

در ضلع شرقی مسجد جامع بازار تهران غذا فروشی داشت .

مرحوم حاج میرزا احمد عابد نهاوندی معروف به مرشد چلویی

روی تابلوی بالای داخل مغازه نوشته شده بود ،نسیه ووجه

دستی داده میشود،حتی به جنابعالی به قدر قوه،

مرحوم مرشد درجلوی آشپزخانه ای که ایستاده بود ،

گفته بود کسانی که غذا بیرون می بردند ،بچه ها و

نوجوانانی بودند که برای کار فرمایان وصاحبان مغازه

های بازار غذا می گرفتند ومی بردند وخودشان از آن غذا محروم بودند ،

مرحوم مرشد کودکی را که با ظرف غذا در دست ،نزد او می آمد قدری

پلوی زعفرانی روی بادیه او میریخت وظرف را کامل میکرد وبعد

 تکه کباب یا لقمه گوشت یا اگر تمام شده بود ،ته دیگی زعفرانی

 داخل روغن میکرد ودهان آن پسر بچه می گذاشت .

و همین طور فقیران ومسکینان صفی داشتند که از داخل راهرو

شروع می شد وبه اول سالن مغزه ختم می گشت ، افراد فقیر ی که

معمولا عائله مند بودند وبعضی مورد شنا سایی مرشد قرار داشتند ،

هر روز می آمدند وبه نسبت تعداد عائله خود غذای رایگان

وخرجی یومیه می رفتند .

این شعر از آن مرحوم است .

کو آن کسی که کار برای خدا کند ؟

برجای بی وفایی مردم وفا کند

هرچند خلق سنگ ملامت براوزنند

بر جای سنگ نیمه شبها دعا کند

حاج مرشد با بزرگانی چون :

شیخ رجبعلی خیاط، ، طوطی همدانی  وحاج اسماعیل دولابی ارتباطی دوستانه داشت

وی در حدود نود سالگی در 25 شهریور 1357هجری شمسی در تهران در گذشت .

قبر وی در جنبابن بابویه تهران داخل مسجد ماشاالله است .

این بیت شعر از او بر سنگ عمودی بالای قبر وی نوشته شده است :

همچو ساعی از دوعالم در گذر       تا شوی ازآفرینش باخبر